Meer KENNIS & STUDIE OPTIES
Zie
Klik hier voor SUPPLETIE
Revalidatie
Revalidatie Judo kruisband
Hoe voorslaan tot blessure leidt
Movement Efficiency als revalidatie
Revalideren volgens T-LOR concept
Vroegere Sport Revalidatie van het NPI
Kniebuigen en de rug
Schaatsen en RugKlachten
Via deze pagina kunt u de revalidatie informatie van deze site bekijken.
Het (kracht)training concept dat sinds begin jaren ’80 is ontstaan vanuit mijn krachtsport achtergrond en in de training met topsporters blijkt bij uiteenlopende sporten (m.n. balsporten, turnen, schaatsen, atletiek) het aantal blessures flink te verminderen. Zo heb ik geleerd dat veel blessures (die later optreden!) het gevolg zijn van krachttraining.
Ik vond het altijd belangrijk dat geblesseerde sporters zoveel mogelijk meetrainen in de KT. Zo heb ik geleerd dat de KT gebaseerd op totaal / functioneel bewegen (zie de principes van het neuraal leren zoals Embodied Cognition en Differential Learning onder Training ) voor de geblesseerde topsporter vaak erg goed werkt als revalidatie.
Vraagstelling vanuit de opleiding Fysiotherapie Bern (Zwitserland) over kniebuigen
ONDERZOEK 2013: SCHAATSEN en RUGKLACHTEN
Begin 2013 vraagt de KNSB het Coronel Instituut voor
Arbeid en Gezondheid te Amsterdam een onderzoek te
doen naar de rugklachten in het schaatsen. Onder
verantwoording van Paul Kuijer en Monique Frings-Dresen
starten drie studenten (Jony van Hilst, Miriam Kuilman,
Nick Hilgersom) geneeskunde met het verzamelen van data.
Toevoeging P.Kuijers 2-2015
Het betreft hier jonge schaatsers van 16/17 jaar !!
Oorspronkelijke publicatie: Schaatsen.NL en Sport & Geneeskunde
Hieronder na dit stuk volgt mijn reactie.
‘RUGKLACHTEN GROOT PROBLEEM TALENTEN’
Door Robbert de Rijk
Lage rugklachten en schaatsen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Vrijwel iedere schaatser van jong tot oud en van amateur tot wereldtop heeft weleens klachten onderin de rug. Studenten geneeskunde onderzochten de daadwerkelijke mate van de blessures. Het bleek opmerkelijk hoog. De publicatie van het onderzoek werd begin deze maand met een prijs gewaardeerd.
De KNSB diende een verzoek tot een onderzoek in bij het Coronel Instituut voor Arbeid en Gezondheid, een afdeling binnen het Academisch Medisch Centrum (AMC) in Amsterdam. Paul Kuijer en Monique Frings-Dresen gingen er samen met drie studenten geneeskunde mee aan de slag en middels een enquête werden de gewestelijke selecties onder de loep genomen.
In maart 2012 werden de resultaten gepubliceerd in het vakblad Sport & Geneeskunde. Omdat alle auteurs beneden de 35 jaar zijn kwamen zij in aanmerking voor de Aanmoedigingsprijs Sport & Geneeskunde. “Direct na de publicatie hadden we ons aangemeld. We waren het totaal vergeten maar begin maart kregen we bericht dat we gewonnen hadden. Erg leuk”, is de reactie van Nick Hilgersom, vijfdejaars student Geneeskunde aan de UvA.
Hilgersom, een neef van oud-schaatsster Tonny de Jong, hield samen met collega studenten Miriam Kuilman en Jony van Hilst interviews met de trainers Arnold van der Poel en Wim den Elsen. “Aan de hand van hun informatie konden we een gerichte vragenlijst opstellen”, aldus Hilgersom.
Opzienbarend percentage
“We waren verbaasd over de grote mate van deelname aan het onderzoek. Echt een heel groot deel van de benaderde schaatsers deed mee.” Het laat zien dat de sporters betrokken zijn en het blijkbaar een onderwerp is wat ze bezighoudt.
Uit de ingevulde enquêtes bleek dat maar liefst tweederde van de schaatsers de laatste twaalf maanden klachten in de rug kende. Een opzienbarend percentage, vond ook Hilgersom. “Natuurlijk hadden we verwacht dat zich meer dan normaal klachten in de rug zouden voordoen. Maar dit getal was wel heel erg hoog”, stelt Hilgersom. “Vooral het feit dat ook jongere schaatsers van zestien à zeventien jaar al veel hinder ondervinden is wel iets waar de KNSB over na moet denken.”
Nuttig
Sinds een aantal jaar maken pilates en core-stability bij veel schaatsploegen onderdeel uit van de trainingen. Of deze trainingen echt nuttig zijn met betrekking op de rug is de vraag. “We zien een verband tussen het intensief beoefenen van pilates en klachten in de rug. Maar is dat omdat je meer pilates gaat doen omdat je last van de rug hebt, of is pilates de aanleiding van de klachten?”, vraagt de 23-jarige student zich af.
Dit onderzoek ging niet verder dan het vaststellen van het probleem. De onderzoekers zijn dan ook van mening dat een vervolgonderzoek zeer wenselijk is. “De bond zou zeker iets moeten doen met deze resultaten. Bijvoorbeeld een onderzoek welke training kan bijdragen aan het terugdringen van deze klachten”, besluit Hilgersom.
CONCLUSIE: 66% langdurige rugklachten. Het betrof jonge schaatsers 16/17 jaar.
MIJN REACTIE AAN ALLE (11!) BETROKKENEN (KNSB, Coronel Inst., R de Rijk)
April 2013
Naar aanleiding van het onderzoek “Lage rugklachten bij jonge geselecteerde schaatsers”.
Hallo, ik werk sinds 15 jaar als krachttrainer (en voeding / suppletie specialist) met, tot nu toe ruim 100, professionele schaatsers. Een belangrijke oorzaak van de lage rugklachten is m.i. de krachttraining. Rugklachten komen bij ons veel minder voor dan uit uw onderzoek blijkt.
Ik heb hier een verklaring voor. In de jaren ’90 startte ik met kennis uit mijn sport (Olympisch gewichtheffen) toe te passen in het topschaatsen. Door de resultaten van de schaatsers (sinds 2001 werk ik met de schaatsers van Jac Orie) is dit uiteindelijk door vrijwel alle partijen over genomen. Maar bv de krachttraining faciliteiten bij Thialf zijn er pas sinds een jaar of 6.
De schaatstrainers in de gewesten moeten de krachttraining zelf doen. Zij zijn onbekend met mijn sport. Er werkt één door mij opgeleide krachttrainer in Noord Holland. (Team Challenge – M.Kroon). De opleiding duurt minstens een jaar. Het moet natuurlijk nog maar blijken of hij de rugklachten de baas blijft. Maar ik blijf met “leerlingen” in contact en als eea niet goed verloopt bekijken wij wat er moet gebeuren. Ik kan ondertussen een flinke blessure reductie garanderen omdat dit in heel andere sporten ook is gebleken.
Er is een wildgroei ontstaan van trainers die plotseling bekend zijn met de “vrije haltertraining” maar ik zie in hun krachttraining aspecten waarvan bekend is dat dit blessures veroorzaakt.
Ik heb drie maal een groep schaatsers gezien waar Arnold van der Poel mee werk(te) en de rugklachten aangekondigd gezien de beperkte kennis (constatering door Wopke de Vegt) van krachttraining bij de schaatsers. De KNSB bleek geen geld te hebben voor verder contact.
Onze ervaring is, zoals ook uit het stuk blijkt, dat core stability en rekoefeningen niet het antwoord is, integendeel! Deelname aan het programma zónder core en rekken blijkt het antwoord op langdurige (rug)klachten.
Hartelijke groeten, Ton Leenders
ANTWOORD OP MIJN REACTIE
April 2013
De bondsarts: Dank voor je aanvulling.
Dr P. Paul F.M. Kuijer van het Coronel Instituut.
Geachte heer Leenders, beste Ton (en meelezers),
Hartelijk dank voor je uitgebreide reactie en het delen van je ervaring. Ik had je reactie ook op schaatsen.nl gelezen o.a. over je bevindingen bij Jan Smeekens.
Je opvatting sluit aan bij onze resultaten. Echter, doordat we op 1 moment in de tijd klachten en mogelijke risicofactoren hebben bevraagd bij de schaatsers is er helaas geen ‘oorzaak-gevolg’ relatie te leggen. Het zou mooi zijn als een toekomstig project wel het effect van bv de door jouw voorgestelde aanpassing in de tijd evalueert. Dan heb je uitsluitsel.
Helaas zijn ook wij afhankelijk van beschikbare mensen en middelen voor een dergelijk project.
Natuurlijk zijn we altijd bereid een keertje mee te denken.
Vriendelijke groet en nogmaals bedankt voor je waardevolle aanvulling.
Paul Kuijer
Academisch Medisch Centrum/Universiteit van Amsterdam Coronel Instituut voor Arbeid en Gezondheid Nederlands Centrum voor Beroepsziekten Polikliniek Mens en Arbeid
JAN SMEEKENS EN KRACHTTRAINING
Er komen ook schaatsers met langdurige rugklachten bij ons terecht. Ik werk met Jac Orie samen sinds zijn start in 2001.
Bijvoorbeeld Jan Smeekens kwam bij ons – destijds de DSB ploeg in mei 2009. Op het moment dat hij bij ons startte stopte direct de core stability en andere training alsmede de dagelijkse fysiotherapie.
Deelname aan het programma, in dit geval m.n. de KT, betekent in enkele weken einde rugklachten. In Jan zijn geval, na langdurige klachten, tot op de dag van vandaag terwijl hij dus ook een goed prestatie-nivo bereikt 🙂
Jan Smeekens
World Cup 2012/2013
Zilver Olympische Spelen Sotchi 2014
Wat mijn overtuiging sterkt is dat ik in een aantal andere sporten een enorme blessure reductie zie door goede vrije haltertraining.
SCHOUDER REVALIDATIE EN VOORSLAAN
Ik 2011 kom ik in contact met een beoefenaar van het Braziliaans Jiu Jitsu (26). Hij is aan de schouder geopereerd – Bristow Procedure. In 2007 was hij ook, na een arm klem, aan de zelfde schouder geopereerd.
We hebben met onze training gewacht tot januari 2012. Er staan ongeveer 5 maanden voor de revalidatie.
De fysiotherapie was ondertussen met voorslaan begonnen. Mijn voorstel was om daar eens naar te kijken. Ik zie veel vormen waar ik het voorslaan niet in herken dus was ik benieuwd naar zijn uitvoering.
Figuur 1. Het verloop van de Bristow operatie voor schouderinstabiliteit.De operatie vindt altijd onder algehele anesthesie (narcose) plaats. Aan de voorzijde van de schouder maakt de specialist een 10 cm lange snede. Een stukje van het ravenbeks- uitsteeksel wordt afgezaagd en samen met de erop vastzittende spieren vastgeschroefd op de voorzijde van de kom. Zo ontstaat weer een extra stootblok aan de voorzijde van de schouder en de spieren houden de kop weer in de kom. De kans op een nieuwe ontwrichting is dan veel
kleiner.
Voor meer info zie Direct lezen of Downloaden:
Vorige
Volgende
Na de Bristow operatie Jiu Jitsu resp. Sept en Dec 2011
Het voorslaan zag er slecht uit dus we gingen we aan het werk.In de training kwamen nog andere problemen om de hoek kijken.
– Na trainingen met voorslaan hield hij last van de schouder in de dagen erna.
– Met het kniebuigen voor had hij altijd pijn aan de geopereerde schouder (zie figuur 3).
– Kniebuigen achter deed hij niet omdat hij de daarvoor benodigde positie (zie figuur 2) met de armen / handen niet kon innemen.
Onze training had verrassende gevolgen. Geen pijn bij het voorslaan en geen last van de schouder bij het kniebuigen voor. In de weken erna verbeterde de schouder enorm. Hij koos ervoor om i.p.v. de in de therapie voorgestelde extra 4 maanden(!) met mij de KT te starten. Oordelen over deelname aan zijn veeleisende sport vond ik moeilijk. Daarvoor heeft hij de orthopeed met een (ander) fysiotherapeut bezocht. Zij gaven hem beide groenlicht voor deelname aan de Jiu Jitsu trainingen.
Zonder dat de betrokkenen dit in de gaten hadden is het “voorslaan” bijna een enorme rem op het herstel geworden.
Voor de schouder gaf ik hem oefenvormen met een lang houten stok. Allerlei rotatie en voorzichtige rekoefeningen. Daarnaast probeerde hij cm voor cm, week voor week in de positie van figuur 2 te komen. Dat duurde zeker twee maanden maar naar later bleek was hem verteld dat hij as gevolg van de operatie deze ROM niet meer zou bereiken.
