WAAROM VIOOL?
Erg mooi geluid, hoewel juist het maken van het geluid de kunst van het echte vioolspelen is. Het is de grootst mogelijke uitdaging. Het aantal vrijheidsgraden / mogelijkheden is enorm. Na een paar jaar zie je dat (als kind zie je dat gelukkig niet) en denk je dat je leven tekort is om dat allemaal te leren. Later valt het mee want je leert steeds sneller.
WAT HEB IK TEGEN?
– Ik heb een wat afwijkende anatomie in de beide schouders.
Rechts: Een geknapte lange bicepspees (1989) die opnieuw ingelegd is maar dan onder de deltoideus. Drie jaar geleden (2008) scheurde ik een gedeelte van de biceps af… moest ik even opnieuw leren spelen.
Links: Skydive ongeluk 1999, slechte landing oa arm uit de kom. Zelf een jaar zoet mee geweest voor ik weer volledig trainde. Kapsel en Infraspinatus schade. Na een motorongeluk (2001) stelde een sportarts waar ik mee samenwerk voor om er eens naar te laten kijken. Dat werd interessant, Röntgen, CT scan, MRI, weer Röntgen, kijkoperatie. Advies, alsnog opereren want “wij zien nooit dat zo’n schouder niet geopereerd is”. Daar kwam men na de bedenktijd toch op terug. Ik had alle functionaliteit met mijn schouder en was al lang weer volop in training. Het maximale resultaat van de operatie zou hetzelfde zijn als ik reeds bereikt had.
– Ik ben 40 jaar telaat…
– Nooit eerder een noot of instrument gezien
WAT HEB IK MEE?
– Autonoom leren is belangrijk en dat heb ik altijd gedaan.
– Ik heb een goed gehoor, ik speel spatzuiver vinden beide violisten. Da’s mazzel want hoewel je je oor er vooral naar toe traint zul je toch met een goed oor geboren moeten worden.
– Ik zal een uniek geluid produceren omdat je anatomie daar een flinke factor in speelt 🙂
– Het is gunstig als je links én rechtshandig bent
– Er is natuurlijk een duidelijk fysiek element, hoewel ik altijd aan “grove” motoriek deed
WAT WIL IK BEREIKEN?
Het prestatie denken vanuit de topsport werkt hier door. Als een doel in zicht komt denk je al aan verder… Ik ben niet zo erg op muziek maken gericht als je zou verwachten. Dat is niet zo erg bij viool, veel van wat je in een kwartier leert op piano of gitaar duurt vele jaren bij de viool. Dat is zonder enige overdrijving.. dus ik heb de tijd om mij een totaal nieuwe wereld eigen te maken. Ik wil alle technieken leren… Het vioolgebeuren is m.n. de laatste 200 jaar een grote wedstrijd geweest me vele “records”. Micha vroeg onlangs wat ik wil bereiken. De muziek die ik ontdekt heb en mooi vind is toevallig(?) ook de top m.b.t. geluidproductie en technisch kunnen… Sarasate (100 oude Spaanse zigeuner muziek), de grote vioolconcerten (Beethoven, Tjaikowsky, Katchaturian, Sibelius, Bruch, Paganini, Brahms, Sjostakovits, Dvorac, Saint-Saens)… “Ok”, zegt hij, “dan brengen we je daar naar toe”….. Dat is een instelling die menig topsportproces goed kan gebruiken.
LEERPROCES
Het leerproces is fantastisch. Topsporters in mijn training leg ik uit dat we niet bezig zijn met presteren maar met leren. Dat betekent dat ik manieren bedenk om de individuele sporter te confronteren met zijn/haar fouten. Maar nu ik met de viool zelf in het leerproces zit merk ik hoe moeilijk het is. Ik kom om te presteren maar je leert veel beter als de fouten aan de oppervlakte komen… hartstikke moeilijk, dat soort dingen kan alleen een trainer voor je doen.
